Baza alokacji
Podstawa alokacji jest podstawą, na której jednostka alokuje swoje koszty ogólne. Podstawa alokacji ma postać ilości, takiej jak wykorzystane godziny pracy maszyny, zużyte kilowatogodziny lub zajęty obszar powierzchni. Alokacje kosztów są najczęściej używane do przypisywania kosztów ogólnych do produkowanych zapasów, zgodnie z wymaganiami kilku standardów rachunkowości. Typowy proces alokacji w firmie wielodziałowej to:
Alokuj koszty działu serwisowego do działów operacyjnych.
Przypisz koszty działów operacyjnych (w tym alokacje z działów usług) do produktów i usług.
Podstawa alokacji powinna być przyczyną lub motorem alokacji kosztu. Dobrym wskaźnikiem, że podstawa alokacji jest odpowiednia, jest sytuacja, gdy zmiany w podstawie alokacji z grubsza odpowiadają zmianom rzeczywistych kosztów. Tak więc, jeśli spada wykorzystanie maszyny, tak samo powinien być rzeczywisty koszt poniesiony na jej eksploatację.
Oto kilka przykładów odpowiednich podstaw alokacji:
Dział usług komputerowych przydziela swoje koszty na podstawie liczby komputerów osobistych używanych przez każdy dział operacyjny lub liczby wezwań serwisowych do każdego działu operacyjnego.
Dział sprzątania alokuje swoje koszty na podstawie powierzchni zajmowanej przez każdy dział operacyjny.
Dział kadr alokuje swoje koszty na podstawie liczby pracowników zatrudnionych w każdym dziale operacyjnym.
Większość organizacji korzysta z bardzo małej liczby baz alokacji do alokacji kosztów ogólnych, chociaż szczegółowy system kalkulacji kosztów oparty na działaniach może wykorzystywać dość dużą ich liczbę.
Menedżerowie powinni być świadomi każdej używanej podstawy alokacji, ponieważ jest ona podstawą do przypisywania kosztów ogólnych do ich działów. Mogą zmieniać działania swoich działów, aby zmniejszyć wykorzystanie każdej bazy alokacji, zmniejszając w ten sposób koszty przypisane do ich działów.
