Różnica między wartością księgową a wartością rynkową

Wartością księgową składnika aktywów jest jego pierwotny koszt zakupu, skorygowany o wszelkie późniejsze zmiany, takie jak utrata wartości lub amortyzacja. Wartość rynkowa to cena, którą można uzyskać sprzedając składnik aktywów na konkurencyjnym, otwartym rynku. Prawie zawsze istnieje rozbieżność między wartością księgową a wartością rynkową, ponieważ pierwsza jest zarejestrowanym kosztem historycznym, a druga opiera się na postrzeganej podaży i popycie na aktywa, które mogą się stale zmieniać.

Na przykład firma kupuje maszynę za 100 000 USD, a następnie odnotowuje amortyzację tej maszyny w wysokości 20 000 USD, co daje wartość księgową netto 80 000 USD. Gdyby firma sprzedała maszynę po jej obecnej cenie rynkowej 90 000 USD, odnotowałaby zysk ze sprzedaży w wysokości 10 000 USD.

Jak pokazano na przykładzie, rozbieżność między wartością księgową a wartością rynkową jest rozpoznawana w momencie sprzedaży składnika aktywów, ponieważ cena, po jakiej jest on sprzedawany, jest ceną rynkową, a jego wartość księgowa netto jest zasadniczo kosztem sprzedanych towarów. . Przed transakcją sprzedaży nie ma powodu, aby uwzględniać jakiekolwiek różnice wartości między wartością księgową a rynkową.

Jeden przypadek, w którym firma może rozpoznać zmiany wartości aktywów, dotyczy zbywalnych papierów wartościowych klasyfikowanych jako przeznaczone do obrotu. Firma jest zobowiązana do ciągłego rejestrowania zysków i strat z tytułu posiadania tych papierów wartościowych tak długo, jak długo są one utrzymywane. W tym przypadku wartość rynkowa jest taka sama jak wartość księgowa.

Gdy różnica między wartością księgową a wartością rynkową jest znaczna, ustalenie wartości przedsiębiorstwa może być trudne, ponieważ konieczne jest zastosowanie procesu wyceny w celu dostosowania wartości księgowej jego aktywów do ich wartości rynkowych.

Zdarzają się sytuacje, gdy wartość rynkowa środka trwałego jest znacznie wyższa niż wartość księgowa, na przykład gdy wartość rynkowa budynku biurowego gwałtownie rośnie z powodu zwiększonego popytu. W takich sytuacjach ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) nie pozwalają na rozpoznanie zysku w dokumentacji księgowej firmy. Jednak przeszacowanie jest dozwolone zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).

Podobne Artykuły