Zasada realizacji
Zasada realizacji polega na założeniu, że przychód można ująć dopiero wtedy, gdy towary lub usługi związane z przychodem zostały odpowiednio dostarczone lub wykonane. W związku z tym przychód można rozpoznać dopiero po jego osiągnięciu. Najlepszym sposobem zrozumienia zasady realizacji są następujące przykłady:
Zaliczka za towar . Klient płaci z góry 1000 USD za produkt zaprojektowany na zamówienie. Sprzedawca nie zdaje sobie sprawy z 1000 dolarów przychodu, dopóki prace nad produktem nie zostaną zakończone. W konsekwencji 1000 USD jest początkowo rejestrowane jako zobowiązanie (na koncie niezarobionych przychodów), które następnie jest przenoszone na przychód dopiero po wysłaniu produktu.
Zaliczka na usługi . Klient płaci 6000 USD z góry za cały rok wsparcia dla oprogramowania. Dostawca oprogramowania nie zdaje sobie sprawy z 6000 USD przychodów, dopóki nie wykona prac nad produktem. Można to zdefiniować jako upływ czasu, więc dostawca oprogramowania może początkowo zarejestrować całe 6000 USD jako zobowiązanie (na koncie niezarobionych przychodów), a następnie przenieść z tego 500 USD miesięcznie na przychody.
Opóźnione płatności . Sprzedawca wysyła klientowi towary na kredyt i wystawia klientowi rachunek na kwotę 2000 USD. Sprzedający zrealizował całe 2000 USD natychmiast po zakończeniu wysyłki, ponieważ nie ma żadnych dodatkowych działań zarobkowych do wykonania. Opóźniona płatność jest kwestią finansową niezwiązaną z realizacją przychodów.
Wiele dostaw . Sprzedawca zawiera umowę sprzedaży, na mocy której sprzedaje samolot linii lotniczej, plus roczną konserwację silnika i wstępne szkolenie pilotów, za 25 milionów dolarów. W takim przypadku sprzedawca musi rozdzielić cenę pomiędzy trzy składniki sprzedaży i osiągać przychody po zakończeniu każdego z nich. W ten sposób prawdopodobnie realizuje wszystkie przychody związane z samolotem w momencie dostawy, podczas gdy realizacja części szkoleniowych i konserwacyjnych będzie opóźniona do czasu ich uzyskania.
Zasada realizacji jest najczęściej naruszana, gdy firma chce przyspieszyć rozpoznanie przychodu, a więc księguje przychody z wyprzedzeniem przed zakończeniem wszystkich powiązanych czynności zarobkowych.
Audytorzy zwracają szczególną uwagę na tę zasadę przy podejmowaniu decyzji, czy zaksięgowane przez klienta przychody są ważne.
