Różnica między kosztami krańcowymi a kosztami absorpcji

W kosztach krańcowych stosuje się tylko te koszty do zapasów, które zostały poniesione, gdy każda indywidualna jednostka została wyprodukowana, podczas gdy kalkulacja kosztów absorpcji stosuje wszystkie koszty produkcji do wszystkich wyprodukowanych jednostek. Powoduje to następujące różnice między tymi dwiema metodami:

• Wniosek o koszt . Tylko koszt zmienny jest stosowany do zapasów w ramach kosztu krańcowego, podczas gdy stałe koszty ogólne są również stosowane w kosztach absorpcji.
• Rentowność . Rentowność każdej indywidualnej sprzedaży będzie wydawać się wyższa w przypadku kosztów krańcowych, podczas gdy rentowność będzie się wydawać niższa w przypadku kosztów absorpcji.
• Pomiar . Do pomiaru zysków w ramach kosztów krańcowych wykorzystuje się marżę składkową (z wyłączeniem zastosowanych narzutów), natomiast marżę brutto (obejmującą zastosowane koszty ogólne) stosuje się w ramach kosztów absorpcji.

Koszty ogólnego zarządu obciążają koszt okresu objętego kosztami krańcowymi, natomiast są odnoszone do produktów według metody absorpcji (co może odroczyć ujęcie kosztu na późniejszy okres).

Dodatkową różnicą jest to, że koszty absorpcji są wymagane przez mające zastosowanie standardy rachunkowości do celów sprawozdawczości finansowej, tak więc koszty ogólne fabryki zostaną uwzględnione w aktywach zapasów. Koszt krańcowy nie jest dozwolony do celów sprawozdawczości finansowej, dlatego jego stosowanie jest ograniczone do wewnętrznych raportów zarządczych.