Obligacja na okaziciela

Obligacja na okaziciela to instrument dłużny będący własnością jej posiadacza. Nie ma systemu rejestracji używanego przez emitenta obligacji do śledzenia, kto jest właścicielem każdej wyemitowanej obligacji na okaziciela. Zamiast tego posiadacze obligacji są odpowiedzialni za wysyłanie kuponów do emitenta obligacji w określonych odstępach czasu w celu żądania okresowych płatności odsetek. Kupony te są dołączane do każdego certyfikatu obligacji i są usuwane i przekazywane wraz z upływem każdego kolejnego terminu płatności odsetek. Te spłaty odsetek są zwykle dokonywane w odstępach co sześć miesięcy. W przypadku braku kuponu, emitent nie wypłaca odsetek.

Obligacja na okaziciela jest uważana za zbywalny instrument, więc jej posiadacz może ją sprzedać innemu inwestorowi, który z kolei może ją sprzedać innemu inwestorowi.

Obligacje na okaziciela nie są powszechne z dwóch powodów. Po pierwsze, w przypadku kradzieży ich wartość przenosi się na osobę, która teraz kontroluje fizyczne dokumenty. Po drugie, obligacje są częściej przechowywane jako akta elektroniczne, więc nie ma dokumentu, z którego można by usunąć kupony. Są jednak idealne dla tych inwestorów, którzy chcą, aby ich posiadanie papierów wartościowych pozostało anonimowe, co jest szczególnie atrakcyjne dla tych, którzy próbują ukryć swoje dochody przed organami podatkowymi.