Podejście odgórne do audytu

Podejście odgórne jest stosowane do wyboru mechanizmów kontrolnych do przetestowania w ramach audytu kontroli wewnętrznej nad sprawozdawczością finansową. W ramach tego podejścia biegły rewident uzyskuje zrozumienie ogólnego ryzyka związanego z kontrolą wewnętrzną nad sprawozdawczością finansową. Po tej czynności biegły rewident następnie bada kontrole na poziomie jednostki, koncentrując się na znaczących kontach i ujawnieniach, jak również na ich odpowiednich stwierdzeniach. Kontrole na poziomie jednostki obejmują:

• Kontrole związane ze środowiskiem kontroli

• Kontrola nad zastąpieniem przez kierownictwo

• Proces oceny ryzyka jednostki

• Scentralizowane przetwarzanie i kontrole

• Kontrole służące do monitorowania wyników operacji

• Kontrole służące do monitorowania innych kontroli (takich jak działania pracowników audytu wewnętrznego)

• Kontrole procesu sprawozdawczości finansowej na koniec okresu

• Zasady dotyczące znaczących praktyk w zakresie kontroli biznesowej i zarządzania ryzykiem

Przyjmując to podejście, uwaga biegłego rewidenta jest skierowana na te sprawozdania, ujawnienia i stwierdzenia, które mają uzasadnioną możliwość wystąpienia istotnego zniekształcenia w pakiecie sprawozdania finansowego.

Następnie biegły rewident sprawdza, czy rozumie ryzyko związane z procesami organizacji. Na podstawie tych informacji biegły rewident następnie wybiera te kontrole do przetestowania, które odnoszą się do oszacowanego ryzyka zniekształcenia. Takie podejście do audytu niekoniecznie pokazuje dokładną kolejność pracy stosowaną przez audytora. Biegły rewident może uznać za bardziej efektywne przeprowadzenie procedur badania w innej kolejności.