Stosunek Doomsday

Współczynnik zagłady jest najbardziej konserwatywną miarą zdolności przedsiębiorstwa do spłaty krótkoterminowych zobowiązań. Nazwa wywodzi się z założenia, że ​​gdyby firma była na skraju bankructwa, czy mogłaby teraz opłacać swoje rachunki? Wskaźnik ten nie jest faktycznie używany do tego celu, ale raczej do określenia adekwatności kwoty gotówki w kasie. Wskaźnik ten jest szczególnie przydatny, gdy jest śledzony na linii trendu, aby sprawdzić, czy wielkość bufora gotówkowego zmniejsza się w czasie, wskazując na możliwy kryzys płynności w najbliższej przyszłości.

Obliczenie współczynnika zagłady polega na zagregowaniu środków pieniężnych i ich ekwiwalentów (pozycji natychmiast wymienialnych na środki pieniężne) i podzieleniu przez łączną kwotę bieżących zobowiązań. Formuła to:

(Gotówka + ekwiwalenty gotówki) ÷ Zobowiązania bieżące = Wskaźnik końca świata

Firma, która korzysta z tej miary, prawdopodobnie przyjmie najbardziej konserwatywne praktyki zarządzania gotówką, aby zawsze zwiększać ilość gotówki w kasie. Bardziej precyzyjnie zarządzana funkcja skarbowa z dobrymi możliwościami prognozowania gotówki jest bardziej skłonna do inwestowania nadwyżki gotówki w instrumenty, których nie można tak łatwo zamienić na gotówkę, co skutkuje niższym wskaźnikiem dnia zagłady.

Problem z tym współczynnikiem polega na tym, że salda środków pieniężnych i zobowiązań mogą się znacznie różnić w ciągu jednego okresu sprawozdawczego, dlatego sensowne może być użycie średnich sald zarówno dla licznika, jak i mianownika dla okresu wyceny. Wskaźnik ten nie uwzględnia również aktywów, które mają zostać zamienione na gotówkę, ani początkowych zobowiązań; innymi słowy, wskaźnik opiera się na bieżącej sytuacji, a nie na projekcji sald środków pieniężnych i zobowiązań nawet na dzień lub dwa w przyszłości.

Podobne warunki

Współczynnik zagłady jest również znany jakowskaźnik gotówki.