Docelowy zysk
Docelowy zysk to oczekiwana kwota zysku, jaką menedżerowie jednostki spodziewają się osiągnąć do końca wyznaczonego okresu rozliczeniowego. Docelowy zysk zwykle pochodzi z procesu budżetowania i jest porównywany z rzeczywistym wynikiem w rachunku zysków i strat. Skutkuje to zgłoszoną rozbieżnością między rzeczywistymi i docelowymi danymi dotyczącymi zysku, dla których księgowi mogą udzielić szczegółowych wyjaśnień. Jednak budżety są notorycznie niedokładne i stają się bardziej niedokładne, im dalej idziesz w rok budżetowy. W związku z tym wtórne wyprowadzenie docelowego zysku, które wydaje się być dokładniejsze, pochodzi z prognozy kroczącej, w której informacje o celu są regularnie aktualizowane w oparciu o krótkoterminowe oczekiwania firmy na kilka następnych miesięcy.Prowadzi to zazwyczaj do stosunkowo niewielkich różnic między docelowym a rzeczywistym zyskiem.
Jeszcze inna alternatywa jest oparta na formule. Podejście to, znane jako analiza koszt-wielkość-zysk (lub analiza CVP), opiera się na następujących obliczeniach:
Pomnóż oczekiwaną liczbę jednostek do sprzedania przez ich spodziewaną marżę wkładu, aby otrzymać łączną marżę wkładu w okresie.
Odejmij całkowitą kwotę oczekiwanego kosztu stałego w okresie.
Rezultatem jest docelowy zysk.
Za pomocą tego prostego obliczenia można wykonać wiele modelowania. Na przykład można go zmodyfikować dla następujących zmiennych:
Dostosuj marżę składkową na jednostkę i sprzedane jednostki w oparciu o oczekiwaną promocję sprzedaży.
Zmienić całkowity koszt stały i marżę składkową na jednostkę dla efektów outsourcingu produkcji.
Zmień margines wkładu dla skutków przejścia na system produkcji just-in-time.
Koncepcja zysku docelowego jest niezwykle przydatna przy planowaniu przepływów pieniężnych (po zmodyfikowaniu ich w celu przybliżenia przepływów pieniężnych), a także przy planowaniu premii opartych na wynikach oraz ujawnianiu oczekiwanych wyników inwestorom i pożyczkodawcom. Jeśli stale występuje duża niekorzystna rozbieżność między docelowym a rzeczywistym zyskiem, może być konieczne zbadanie systemu używanego do uzyskania docelowego zysku i wyprowadzenie bardziej konserwatywnej metodologii budżetowania. Najgorsza sytuacja ma miejsce, gdy nadmiernie optymistyczne docelowe zyski są nieustannie udostępniane społeczności inwestycyjnej, która ostatecznie traci wiarę w zdolność kierownictwa do spełnienia własnych prognoz.
