Ukryta definicja stopy procentowej
Ukryta stopa procentowa to stopa procentowa, która nie jest wyraźnie określona w transakcji biznesowej. Każda transakcja księgowa, która obejmuje strumień płatności obejmujący wiele przyszłych okresów, musi zawierać stopę procentową, nawet jeśli w powiązanej umowie biznesowej nie określono stopy procentowej. W przeciwnym razie umowa nie uwzględnia kosztu związanego z opóźnieniem płatności w pewnym okresie, który jest nazywany kosztem odsetek.
Jeżeli transakcja zawiera stopę procentową, ale stopa ta znacznie różni się od bieżącej rynkowej stopy procentowej (takiej jak określona stopa procentowa 1% w porównaniu z rynkową stopą 8%), wówczas za najbardziej odpowiednią stopę procentową należy uznać stopę rynkową stawka mająca zastosowanie do transakcji. Decyzja o tym, którą stopę procentową zastosować, jest bardziej subiektywna, jeśli podana stopa procentowa jest bardzo zbliżona do rynkowej. Jeżeli różnica między obiema stopami nie jest istotna, dopuszcza się rozliczenie transakcji przy zastosowaniu stopy procentowej określonej w umowie.
Następnym krokiem jest użycie ukrytej stopy procentowej do obliczenia wartości bieżącej strumienia płatności związanych z transakcją, przy użyciu wzoru na wartość bieżącą należnej renty (gdy płatności są należne na początku każdego okresu) lub wartość bieżąca zwykłej renty (gdy płatności są należne na koniec każdego okresu - co jest bardziej powszechne). Różnica między bieżącą wartością tych strumieni przepływów pieniężnych a całkowitą kwotą płatności jest rejestrowana w księgach rachunkowych jako element odsetkowy transakcji.
Jeżeli element umowy dotyczący finansowania obejmuje okres krótszy niż jeden rok, może być dopuszczalne, w zależności od mającego zastosowanie standardu rachunkowości, aby sprzedający zignorował element finansowania i nie odnotował żadnych odsetek. Zamiast tego pełną kwotę wpływów z transakcji uznaje się za przychody niezwiązane z przychodami z odsetek.
Przykład stawki niejawnej
Pan Jones może albo kupić lodówkę za 500 USD w gotówce, albo dokonać 12 miesięcznych rat w wysokości 130 USD rocznie na koniec każdego z następnych pięciu lat. W drugiej opcji nie ma określonego oprocentowania. Rynkowa stopa procentowa dla kredytów konsumenckich dla osób o podobnym ratingu kredytowym jak pan Jones wynosi 8%. W tym przykładzie uznamy stopę 8% za domyślną stopę procentową, ponieważ jest to stopa, którą zaoferowałby mu w podobnej sytuacji inna osoba trzecia.
Gdyby pan Jones chciał określić wartość bieżącą drugiej opcji, przeszedłby do tabeli wartości bieżącej zwykłej renty i wyciągnąłby z niej mnożnik, który odnosi się do strumienia płatności (pięć płatności na koniec każdego roku ) i oprocentowanie 8%.
Pan Jones podchodzi do stołu i stwierdza, że odpowiednia stawka mnożnika wynosi 3,9927, którą mnoży przez roczną płatność w wysokości 130 USD, aby uzyskać wartość bieżącą 519,05 USD. Tak więc, przy domyślnej stopie 8%, bieżąca wartość wieloletniej opcji płatności jest o 19,05 USD droższa niż gdyby miał teraz zapłacić 500 USD w gotówce.
