Z góry określona stawka narzutów
Z góry określona stawka narzutów to stopa alokacji, która służy do zastosowania szacunkowego kosztu narzutu produkcji do obiektów kosztów w określonym okresie sprawozdawczym. Stawka ta jest często stosowana, aby pomóc w szybszym zamykaniu ksiąg, ponieważ pozwala uniknąć zestawiania rzeczywistych ogólnych kosztów produkcji w ramach procesu zamykania okresu. Jednak różnicę między rzeczywistą a szacowaną kwotą narzutu należy uzgodnić przynajmniej na koniec każdego roku podatkowego.
Z góry określoną stawkę oblicza się za pomocą następującego obliczenia:
Szacunkowa wielkość ogólnego zarządu produkcyjnego do poniesienia w okresie ÷ Szacunkowa podstawa alokacji za okres
Dla mianownika dostępnych jest wiele możliwych podstaw alokacji, takich jak bezpośrednie godziny pracy, bezpośrednie dolary pracy i godziny pracy maszyn.
Na przykład kontroler Gertrude Radio Company chce opracować z góry określoną stawkę narzutu, której może użyć do szybszego stosowania narzutów w każdym okresie sprawozdawczym, umożliwiając w ten sposób szybszy proces zamykania. Do tego obliczenia wykorzystuje średni koszt ogólny produkcji z ostatnich trzech miesięcy i dzieli go przez szacowaną liczbę godzin pracy maszyn w bieżącym miesiącu, na podstawie najnowszego harmonogramu produkcji w tym okresie. Powoduje to przydzielenie 50 000 USD na zapasy w danym okresie. Późniejsza analiza ujawnia, że faktyczna kwota, która powinna zostać przypisana do zapasów, wynosi 48 000 USD, a zatem różnica 2000 USD obciąża koszt sprzedanych towarów.
Istnieje kilka problemów związanych ze stosowaniem z góry określonej stawki narzutu, które obejmują:
Nierealistyczne . Ponieważ zarówno licznik, jak i mianownik obliczenia składają się z szacunków, możliwe jest, że wynik nie będzie zbyt podobny do rzeczywistej stawki narzutu.
Podstawa decyzji . Jeśli decyzje dotyczące sprzedaży i produkcji są podejmowane częściowo w oparciu o z góry określoną stawkę narzutu, a stawka ta jest niedokładna, to też takie będą decyzje.
Rozpoznawanie wariancji . Różnica między rzeczywistą a z góry ustaloną kwotą kosztów ogólnych może zostać obciążona kosztami w bieżącym okresie, co może spowodować istotną zmianę w wykazywanych zyskach i wykazywanych aktywach zapasów.
Słabe powiązanie z kosztami historycznymi . Wykorzystanie informacji historycznych do wyliczenia kosztów ogólnych produkcji może nie mieć zastosowania w przypadku nagłego wzrostu lub spadku tych kosztów.
Większe organizacje mogą stosować inną, z góry określoną stawkę narzutu w każdym dziale produkcyjnym, co ma tendencję do zwiększania dokładności nakładania narzutu poprzez stosowanie wyższego poziomu precyzji. Jednak użycie wielu z góry określonych stawek narzutów również zwiększa ilość wymaganej pracy księgowej.
