Koncepcja utraty wartości innej niż przejściowa
Odpis z tytułu utraty wartości inny niż tymczasowy powstaje, gdy papier wartościowy jest klasyfikowany jako dostępny do sprzedaży lub utrzymywany do terminu zapadalności, a jego wartość rynkowa spada poniżej zamortyzowanego kosztu. Analizę tę należy przeprowadzić w każdym okresie sprawozdawczym. Jeżeli wartości rynkowej nie da się łatwo ustalić, należy ocenić, czy wystąpiły jakiekolwiek zdarzenia lub okoliczności, które mogą wpłynąć na wartość godziwą inwestycji (np. Pogorszenie wyników operacyjnych emitenta papieru wartościowego). Kilka zasad dotyczących określenia tej innej niż przejściowa utraty wartości to:
Zabezpieczenie długu . Jeżeli biznes planuje sprzedaż dłużnego papieru wartościowego, zakłada się, że wystąpiła inna niż przejściowa utrata wartości. Ta sama zasada ma zastosowanie, jeśli jest bardziej prawdopodobne, że spółka będzie musiała sprzedać papier wartościowy przed odzyskaniem podstawy kosztu zamortyzowanego; Opiera się to na porównaniu bieżącej wartości przepływów pieniężnych, które mają zostać zebrane z papieru wartościowego, z jego zamortyzowanym kosztem.
Zabezpieczenie kapitałowe . Jeżeli biznes planuje sprzedaż kapitałowego papieru wartościowego i nie oczekuje, że wartość godziwa papieru wartościowego odzyska wartość do czasu sprzedaży, należy uznać, że utrata wartości jest inna niż tymczasowa w momencie podjęcia decyzji o sprzedaży, a nie w przypadku sprzedane.
Jeżeli odpis z tytułu utraty wartości instrumentu kapitałowego nie jest przejściowy, ująć stratę w wysokości różnicy między ceną nabycia a wartością godziwą papieru wartościowego. Po odnotowaniu utraty wartości staje się to nową podstawą kosztową papieru wartościowego i nie można jej korygować w górę, jeżeli następuje później odzyskanie wartości godziwej papieru wartościowego.
Jeżeli uznano, że utrata wartości dłużnego papieru wartościowego ma inny charakter niż tymczasowy, ująć stratę na podstawie następujących kryteriów:
Jeżeli firma zamierza sprzedać papier wartościowy lub jest bardziej prawdopodobne, że będzie do tego zmuszona przed odzyskaniem zamortyzowanego kosztu papieru wartościowego, należy ująć stratę w zyskach w wysokości różnicy między zamortyzowany koszt i wartość godziwa papieru wartościowego.
Jeżeli jednostka gospodarcza nie zamierza sprzedać papieru wartościowego i jest bardziej prawdopodobne, że nie będzie musiała tego robić przed odzyskaniem zamortyzowanego kosztu papieru wartościowego, należy rozdzielić utratę wartości na kwotę stanowiącą stratę kredytową, oraz kwotę dotyczącą wszystkich innych przyczyn. Następnie ująć tę część utraty wartości, która stanowi stratę kredytową w zyskach. Rozpoznaj pozostałą część utraty wartości w innych całkowitych dochodach po odliczeniu podatków.
Po stwierdzeniu utraty wartości staje się ona nową podstawą kosztu zamortyzowanego dłużnego papieru wartościowego i nie można jej korygować w górę, jeżeli nastąpi znaczące odzyskanie wartości godziwej papieru wartościowego.
Po odnotowaniu utraty wartości dla dłużnego papieru wartościowego należy uwzględnić różnicę między jego nową podstawą zamortyzowanego kosztu a przepływami pieniężnymi, które spodziewasz się z niego uzyskać jako przychody odsetkowe.
Jeżeli jakakolwiek część innej niż przejściowa utraty wartości dłużnego papieru wartościowego sklasyfikowanego jako utrzymywane do terminu zapadalności zostanie ujęta w innych całkowitych dochodach, należy zastosować przyrost w celu stopniowego zwiększania wartości bilansowej papieru wartościowego do momentu jego zapadalności lub sprzedaży.
W przypadku późniejszej zmiany wartości godziwej dłużnych papierów wartościowych dostępnych do sprzedaży, zmiany te należy uwzględnić w innych całkowitych dochodach.
PRZYKŁAD
Armadillo Industries kupuje 250 000 USD kapitałowych papierów wartościowych Currency Bank. Krajowy kryzys płynności powoduje pogorszenie się działalności Currency, więc jedna z głównych agencji ratingowych obniża rating papierów wartościowych banku. Wydarzenia te powodują, że notowana cena zasobów Armadillo spadła o 50 000 USD. Dyrektor finansowy Armadillo uważa, że kryzys płynności wkrótce się skończy, co doprowadzi do odbicia fortuny Currency Bank i zezwala na odnotowanie spadku wyceny o 50 000 USD w innych całkowitych dochodach.
W kolejnym roku zdolności prognostyczne CFO nie mają niestety uzasadnienia, gdyż kryzys płynności trwa. W związku z tym dyrektor finansowy zezwala na przeniesienie straty w wysokości 50 000 USD z innych całkowitych dochodów na zyski.
