Definicja aktywów warunkowych

Składnik aktywów warunkowych to potencjalny składnik aktywów, który może powstać z powodu zysku uwarunkowanego przyszłymi zdarzeniami, nad którymi jednostka nie ma kontroli. Zgodnie ze standardami rachunkowości jednostka gospodarcza nie ujmuje aktywów warunkowych, nawet jeśli związany z nimi zysk warunkowy jest prawdopodobny.

Składnik aktywów warunkowych staje się zrealizowanym (a zatem możliwym do ewidencjonowania) składnikiem aktywów, gdy realizacja związanego z nim dochodu jest praktycznie pewna. W takim przypadku należy ująć składnik aktywów w okresie, w którym nastąpiła zmiana. Takie podejście do składnika aktywów warunkowych nie jest spójne z podejściem do zobowiązania warunkowego, które powinno zostać ujęte, gdy jest prawdopodobne (w ten sposób zachowując konserwatywny charakter sprawozdania finansowego).

Najlepszym przykładem obu stron składnika aktywów warunkowych i zobowiązania warunkowego jest proces sądowy. Nawet jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że powód wygra sprawę i otrzyma nagrodę pieniężną, nie może rozpoznać składnika aktywów warunkowych do czasu rozstrzygnięcia sprawy. I odwrotnie, druga strona, która prawdopodobnie przegra pozew, musi zarejestrować rezerwę na zobowiązanie warunkowe, gdy tylko strata stanie się prawdopodobna, i nie powinna czekać, aż sprawa zostanie rozstrzygnięta, aby to zrobić. Zatem ujęcie warunkowego zobowiązania następuje przed ujęciem składnika aktywów warunkowych.

Jednostka gospodarcza może ujawnić istnienie warunkowego składnika aktywów w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego, jeżeli wpływ korzyści ekonomicznych jest prawdopodobny. Takie postępowanie przynajmniej ujawnia czytelnikom sprawozdania finansowego obecność potencjalnego składnika aktywów.

Biegli rewidenci zwracają szczególną uwagę na aktywa warunkowe, które zostały zapisane w księgach rachunkowych firmy i będą nalegać, aby zostały one usunięte z ewidencji przed wydaniem opinii o jej sprawozdaniu finansowym.