Jak rozliczyć koszty emisji obligacji
Koszty emisji obligacji to opłaty związane z emisją obligacji przez emitenta inwestorom. Rozliczenie tych kosztów obejmuje ich początkową kapitalizację, a następnie obciążenie ich kosztami przez cały okres życia obligacji. Koszty emisji obligacji mogą obejmować:
Opłaty księgowe
Prowizje
Opłaty sądowe
Koszty druku
Opłaty rejestracyjne
Opłaty ubezpieczeniowe
Koszty te są rejestrowane jako odliczenie od zobowiązania z tytułu obligacji w bilansie. Koszty te są następnie obciążane kosztami przez cały okres życia powiązanej obligacji, stosując metodę liniową. Zgodnie z tą metodą amortyzacji, obciążasz kosztami taką samą kwotę w każdym okresie życia obligacji. Pełny okres, w którym koszty emisji obligacji powinny zostać obciążone kosztami, przypada od dnia emisji obligacji do dnia wykupu obligacji.
Kwota kosztów emisji obligacji, która obciążyła koszt, jest ujęta w rachunku zysków i strat w okresie, w którym opłata została rozpoznana.
Stosujemy to podejście księgowe, ponieważ zgodnie z zasadą dopasowania rozpoznamy wydatki w tym samym czasie, w którym rozpoznajemy korzyści związane z tymi wydatkami - w ten sposób korzyść z posiadania obligacji pozostających do spłaty w danym roku jest dopasowana do części pierwotnego koszt emisji obligacji.
Alternatywnym podejściem w przypadku, gdy koszty emisji obligacji są nieistotne, jest obciążenie ich kosztami w momencie ich poniesienia.
Jeżeli emisja obligacji zostanie spłacona przedterminowo, wszelkie pozostałe koszty emisji obligacji, które w tym czasie są nadal kapitalizowane, powinny zostać obciążone kosztami, gdy pozostałe obligacje zostaną umorzone.
Przykład kosztu emisji obligacji
Na przykład ABC International ponosi 50 000 USD z tytułu emisji obligacji. Obligacje zostaną umorzone za 10 lat. W związku z tym ABC początkowo kapitalizuje koszty emisji obligacji, obciążając rachunek kosztów emisji obligacji i uznając rachunek pieniężny. Później pobiera 5000 USD z tytułu wydatków w każdym z następnych 10 lat, obciążając rachunek wydatków na emisję obligacji i uznając rachunek kosztów emisji obligacji. Ta seria transakcji efektywnie przenosi wszystkie początkowe wydatki na rachunek kosztów w okresie, w którym obligacje pozostają w obrocie.
