Rezerwa LIFO

Rezerwa LIFO jest różnicą między kosztem zapasów wyliczonym metodą FIFO i metodą LIFO. Ponieważ powodem wyceny zapasów za pomocą LIFO jest zwykle odroczenie płatności podatku dochodowego poprzez zwiększenie kosztu sprzedanych towarów, rezerwa LIFO zasadniczo reprezentuje kwotę, o którą odroczono dochód do opodatkowania jednostki przy użyciu metody LIFO. W typowym środowisku inflacyjnym wartość zapasów FIFO jest wyższa niż wartość zapasów LIFO, więc obliczenie rezerwy LIFO wygląda następująco:

Rezerwa LIFO = Wycena FIFO - Wycena LIFO

W warunkach utrzymującej się deflacji rezerwa LIFO może mieć ujemne saldo, co jest spowodowane wyższą wyceną zapasów LIFO niż ich wyceną FIFO.

W środowisku deflacyjnym rezerwa LIFO będzie się kurczyć, podczas gdy rezerwa wzrośnie w środowisku inflacyjnym. Mierząc zmiany wielkości rezerwy LIFO w kilku okresach, można zobaczyć wpływ inflacji lub deflacji na ostatnie zakupy zapasów przez firmę. Jest to również dobra miara stopnia, w jakim raportowana marża brutto firmy podlega presji inflacyjnej.

Cała koncepcja rezerwy LIFO znika, jeśli firma używa metody średniej ważonej do rozpoznania kosztu zapasów, ponieważ podejście to (jak sama nazwa wskazuje) wykorzystuje uśrednianie kosztów, a nie warstw kosztów, aby określić koszt zapasów.

Odradza się stosowanie terminu „rezerwa” w tym pojęciu, ponieważ oznacza to rejestrację przeciwstawnego składnika aktywów w pozycji zapasów w bilansie. Zamiast tego firma mogłaby ujawnić „nadwyżkę FIFO nad kosztem LIFO”.