Metoda Last in, First Out | Metoda inwentaryzacji LIFO
Co to jest LIFO?
Metoda ostatnie weszło, pierwsze wyszło (LIFO) służy do umieszczania wartości księgowej na zapasach. Metoda LIFO działa przy założeniu, że ostatnia zakupiona pozycja zapasów jest pierwszą sprzedaną. Wyobraź sobie półkę sklepową, na której sprzedawca dodaje produkty z przodu, a klienci również wybierają produkty z przodu; pozostałe elementy zapasów, które znajdują się dalej od frontu półki, są rzadko zbierane, więc pozostają na półce - to scenariusz LIFO.
Problem ze scenariuszem LIFO polega na tym, że jest on rzadko spotykany w praktyce. Gdyby firma korzystała z przepływu procesu zawartego w LIFO, znaczna część jej zasobów byłaby bardzo stara i prawdopodobnie przestarzała. Niemniej jednak firma w rzeczywistości nie musi doświadczać przepływu procesu LIFO, aby zastosować metodę do obliczenia wyceny zapasów.
Efekty księgowania zapasów LIFO
Powodem, dla którego firmy stosują LIFO, jest założenie, że koszt zapasów rośnie w czasie, co jest rozsądnym założeniem w czasach zawyżania cen. Gdybyś miał skorzystać z LIFO w takiej sytuacji, koszt ostatnio nabytych zapasów zawsze będzie wyższy niż koszt wcześniejszych zakupów, więc końcowe saldo zapasów zostanie wycenione po wcześniejszych kosztach, podczas gdy ostatnie koszty pojawią się w koszt sprzedanych towarów. Przenosząc kosztowne zapasy na koszt sprzedanych towarów, firma może obniżyć zgłaszany poziom rentowności, a tym samym odroczyć ujęcie podatku dochodowego. Ponieważ odroczenie podatku dochodowego jest jedynym uzasadnieniem LIFO w większości sytuacji, jest ono zabronione na mocy międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej (chociaż jest nadal dozwolone w Stanach Zjednoczonych za zgodą Internal Revenue Service).
Przykład metody „ostatni wszedł, pierwszy wyszedł”
Milagro Corporation decyduje się na zastosowanie metody LIFO w marcu. Poniższa tabela przedstawia różne transakcje zakupu produktu Elite Roasters firmy. Ilość zakupiona 1 marca faktycznie odzwierciedla stan początkowy zapasów.
