Koszt historyczny

Koszt historyczny to pierwotny koszt składnika aktywów zarejestrowany w księgach rachunkowych jednostki Wiele transakcji zapisanych w księgach rachunkowych organizacji jest wykazywanych według kosztu historycznego. Pojęcie to wyjaśnia zasada kosztu, zgodnie z którą należy rejestrować aktywa, zobowiązania lub inwestycje kapitałowe wyłącznie po ich pierwotnej cenie nabycia.

Koszt historyczny można łatwo udowodnić, uzyskując dostęp do źródłowych dokumentów zakupu lub handlu. Jednak koszt historyczny ma tę wadę, że niekoniecznie musi odzwierciedlać rzeczywistą wartość godziwą składnika aktywów, która prawdopodobnie będzie odbiegać w czasie od jego kosztu zakupu. Na przykład historyczny koszt budynku biurowego wyniósł 10 milionów dolarów, gdy został zakupiony 20 lat temu, ale jego obecna wartość rynkowa jest trzykrotnie wyższa.

Zgodnie ze standardami rachunkowości koszty historyczne wymagają pewnych korekt w miarę upływu czasu. Odpis amortyzacyjny jest rejestrowany dla aktywów długoterminowych, zmniejszając w ten sposób ich wartość ewidencyjną w okresie ich szacowanej użyteczności. Ponadto, jeżeli wartość składnika aktywów spadnie poniżej kosztu skorygowanego o amortyzację, należy dokonać odpisu z tytułu utraty wartości, aby obniżyć zarejestrowany koszt składnika aktywów do jego wartości netto możliwej do uzyskania. Obie koncepcje mają na celu zapewnienie konserwatywnego spojrzenia na zarejestrowany koszt składnika aktywów.

Koszt historyczny różni się od wielu innych kosztów, które można przypisać do składnika aktywów, takich jak jego koszt odtworzenia (kwota, jaką zapłaciłbyś za zakup tego samego składnika aktywów teraz) lub jego koszt skorygowany o inflację (pierwotna cena zakupu z skumulowanymi korektami w górę dla inflacja od daty zakupu).

Koszt historyczny jest nadal główną koncepcją rejestrowania aktywów, chociaż wartość godziwa zastępuje ją w przypadku niektórych rodzajów aktywów, takich jak inwestycje zbywalne. Trwające zastępowanie kosztu historycznego miarą wartości godziwej opiera się na argumencie, że koszt historyczny przedstawia zbyt konserwatywny obraz organizacji.

Podobne Artykuły