Stawka ogólna całego zakładu

Stawka ogólna dla całego zakładu to pojedyncza stawka ogólna, której firma używa do alokowania wszystkich kosztów ogólnych produkcji do produktów lub obiektów kosztów. Jest najczęściej używany w mniejszych jednostkach o prostej strukturze kosztów. Stosowanie ogólnych stawek dla całego zakładu jest dopuszczalne w następujących okolicznościach:

• Całkowita wielkość narzutu, która ma zostać przydzielona, ​​jest tak mała, że ​​stosowanie wielu wskaźników alokacji w celu osiągnięcia wyższego poziomu dokładności alokacji nie jest konieczne;

• Usługi świadczone przez różne działy firmy są stosunkowo podobne (rzadkość); lub

• Używana pojedyncza podstawa alokacji jest akceptowalna do alokowania wszystkich kosztów ogólnych.

I odwrotnie, pojedyncza stawka narzutów dla całego zakładu jest niedopuszczalna, jeśli firma ma duże koszty ogólne do alokacji, usługi świadczone przez różne działy są bardzo zróżnicowane lub jest oczywiste, że należy zastosować kilka różnych podstaw alokacji.

W rzeczywistości typowa firma unika stosowania jednej stawki narzutu w całym zakładzie i zamiast tego używa niewielkiej liczby pul kosztów, które są oddzielnie przydzielane z różnymi stawkami narzutów. Takie postępowanie poprawia dokładność alokacji narzutów, ale wydłuża czas wymagany do zamknięcia ksiąg. W związku z tym istnieje kompromis między większymi nakładami księgowymi na śledzenie i alokowanie wielu pul kosztów a zwiększoną dokładnością sprawozdań finansowych związaną z tym dodatkowym wysiłkiem.