Zasada kontynuacji działalności

Zasada kontynuacji działalności to założenie, że jednostka będzie kontynuowała działalność w dającej się przewidzieć przyszłości. Z drugiej strony, oznacza to, że jednostka nie będzie zmuszona do wstrzymywania działalności i likwidacji swoich aktywów w najbliższym czasie po bardzo niskich cenach gwałtownej sprzedaży. Przyjmując takie założenie, księgowy ma prawo odłożyć ujęcie pewnych kosztów na późniejszy okres, w którym jednostka prawdopodobnie będzie nadal prowadzić działalność i wykorzystywać swoje aktywa w najbardziej efektywny sposób.

Zakłada się, że jednostka będzie kontynuować działalność, jeżeli nie istnieją istotne informacje, które by zaprzeczały. Przykładem takich sprzecznych informacji jest niezdolność jednostki do wywiązywania się ze swoich zobowiązań w terminie ich wymagalności bez znacznej sprzedaży aktywów lub restrukturyzacji zadłużenia. Gdyby tak nie było, jednostka zasadniczo nabywałaby aktywa z zamiarem zakończenia działalności i odsprzedaży aktywów innej stronie.

Jeśli księgowy uważa, że ​​jednostka może już nie kontynuować działalności, pojawia się kwestia utraty wartości aktywów, co może wymagać odpisu wartości bilansowej do wartości likwidacyjnej. Zatem wartość podmiotu, co do którego zakłada się kontynuację działalności, jest wyższa niż wartość jego likwidacji, ponieważ kontynuacja działalności może potencjalnie nadal przynosić zyski.

Pojęcie kontynuacji działalności nie jest nigdzie jasno zdefiniowane w ogólnie przyjętych zasadach rachunkowości, w związku z czym podlega wielu interpretacjom dotyczącym tego, kiedy jednostka powinna to zgłosić. Jednak ogólnie przyjętymi standardami (GaAs) zrobić poinstruować rewidenta dotyczącą rozważenia zdolności jednostki do kontynuowania działalności.

Biegły rewident ocenia zdolność jednostki do kontynuacji działalności przez okres nie dłuższy niż jeden rok od daty zbadania sprawozdania finansowego. Biegły rewident rozważa (między innymi) następujące kwestie przy podejmowaniu decyzji, czy istnieje istotna wątpliwość co do zdolności jednostki do kontynuacji działalności:

  • Negatywne trendy w wynikach operacyjnych, takie jak seria strat

  • Pożyczka jest niespłacana przez firmę

  • Odmowa kredytu kupieckiego spółce przez jej dostawców

  • Nieekonomiczne długoterminowe zobowiązania, którym podlega firma

  • Postępowanie sądowe przeciwko spółce

W przypadku pojawienia się problemu firma audytorska musi opatrzyć raport z audytu stwierdzeniem o problemie.

Przedsiębiorstwo może złagodzić pogląd biegłego rewidenta co do swojego statusu kontynuacji działalności, zlecając stronie trzeciej poręczenie długów przedsiębiorstwa lub zgodzenie się na zapewnienie dodatkowych funduszy w razie potrzeby. W ten sposób biegły rewident ma racjonalną pewność, że firma będzie funkcjonować przez okres jednego roku określony przez GAAS.

Podobne Artykuły