Definicja rezerwowego potrącenia podatku

Rezerwowy podatek u źródła to podatek nakładany na dochody z inwestycji, takie jak odsetki i dywidendy, według określonej stawki podatkowej. Podatek jest pobierany przez pośrednika finansowego w momencie, gdy inwestor zrealizuje dochód z inwestycji. To potrącenie u źródła ma na celu zapewnienie, że rząd otrzyma należny udział w dochodzie, a nie ryzykuje, że inwestor nie będzie miał gotówki do zapłaty, gdy podatek dochodowy jest normalnie należny. Ta ostatnia sytuacja może mieć miejsce, gdy inwestor rozrzutnie wykorzystuje swoje dochody z inwestycji, zanim roczny rachunek podatkowy stanie się wymagalny.

W przypadku potrącenia rezerwy jest ona natychmiast przekazywana do odpowiedniego podmiotu rządowego. Potrącenia dokonuje płatnik, który przekazuje go rządowi. Jeżeli płatnik nie potrąca wymaganego podatku, może stać się odpowiedzialny za kwotę płatności, która nie została przekazana rządowi. Inwestor może następnie ubiegać się o tę zaliczkę przy składaniu zeznania podatkowego, jako odliczenie należnego podatku.

Rezerwowy podatek u źródła jest również stosowany, gdy osoba fizyczna lub podmiot nie zgłosiła ważnego numeru identyfikacyjnego podatnika (NIP) za pośrednictwem formularza W-9 podmiotowi, który płaci osobie fizycznej lub podmiotowi. Jeżeli płatnik stwierdzi, że NIP jest nieważny, wysyła powiadomienie „B” do osoby fizycznej lub podmiotu. Skorygowany NIP należy niezwłocznie przesłać płatnikowi, aby zapobiec rozpoczęciu rezerwowego potrącenia podatku.

Rezerwowe zasady potrącania podatku nie mają zastosowania do wypłat wynagrodzeń ani emerytur.

Podobne Artykuły