Korzystanie z rzeczywistych możliwości podejmowania decyzji
Prawdziwa opcja odnosi się do alternatyw decyzyjnych dostępnych dla aktywów materialnych. Firma może wykorzystać koncepcję rzeczywistych opcji, aby zbadać szereg możliwych wyników, a następnie dokonać wyboru w oparciu o te alternatywy. Na przykład tradycyjna analiza inwestycji w rafinerii ropy naftowej prawdopodobnie wykorzystywałaby jedną cenę za baryłkę ropy naftowej przez cały okres inwestycji, podczas gdy rzeczywista cena ropy będzie prawdopodobnie wahać się daleko poza początkowym szacowanym punktem cenowym w trakcie inwestycji . Analiza oparta na rzeczywistych opcjach koncentrowałaby się natomiast na zakresie zysków i strat, które można napotkać w trakcie okresu inwestycyjnego, gdy cena ropy zmienia się w czasie.
Kompleksowa analiza rzeczywistych opcji rozpoczyna się od przeglądu ryzyk, na jakie będzie narażony projekt, a następnie modeli dla każdego z tych ryzyk lub kombinacji ryzyk. Kontynuując powyższy przykład, inwestor w projekcie rafinerii ropy naftowej mógłby rozszerzyć zakres analizy poza cenę ropy, tak aby objąć również ryzyka związane z ewentualnymi nowymi regulacjami środowiskowymi na obiekcie, ewentualnymi przestojami spowodowanymi przerwą w dostawach, oraz ryzyko szkód spowodowanych przez huragan lub trzęsienie ziemi.
Logicznym wynikiem analizy rzeczywistych opcji jest ostrożniejsze stawianie dużych zakładów inwestycyjnych na pojedyncze prawdopodobieństwo prawdopodobieństwa. Zamiast tego bardziej sensowne może być postawienie serii małych zakładów na różne wyniki, a następnie zmiana portfela inwestycji w czasie, gdy dostępnych będzie więcej informacji o różnych rodzajach ryzyka. Po wyeliminowaniu kluczowych ryzyk najlepszą inwestycję można łatwiej rozpoznać, tak aby można było dokonać większej inwestycji „postaw na bank”.
Problem związany z używaniem prawdziwych opcji polega na tym, że konkurenci mogą używać tej samej koncepcji w tym samym czasie i mogą wykorzystywać małe zakłady, aby dojść do takich samych wniosków, jak firma. W rezultacie kilku konkurentów wejdzie na ten sam rynek w przybliżeniu w tym samym czasie, obniżając początkowo bogate marże, które kierownictwo mogło założyć, że były związane z realną opcją. W związku z tym parametry rzeczywistych opcji stale się zmieniają, dlatego muszą być ponownie oceniane w regularnych odstępach czasu, aby uwzględnić zmiany w środowisku.
Kolejna obawa dotyczy ostatniej kwestii, że konkurenci mogą wskoczyć na ten sam rynek. Oznacza to, że firma nie może spokojnie ocenić wyników swoich analiz opcji. Zamiast tego każdą opcję należy szybko ocenić i podjąć decyzje o dokonaniu dodatkowych inwestycji (lub nie), zanim konkurencja zacznie działać.
Na przykład firma rolnicza chce opracować nową odmianę upraw dla pszenicy lub jęczmienia, która ma być sprzedawana na eksport. Pierwotnym docelowym rynkiem jest obszar, na którym pszenica jest obecnie preferowaną uprawą. Firma szacuje, że może wygenerować 20% zwrot z inwestycji, opracowując nowy wariant pszenicy za 30 milionów dolarów. Ponieważ pszenica jest już podstawowym rodzajem upraw, szanse powodzenia są wysokie. Jeśli jednak firma może z powodzeniem opracować odmianę jęczmienia za łączny koszt 50 milionów dolarów, jej przewidywane zyski wynoszą 50%. Kluczowym ryzykiem związanym z projektem jęczmienia jest akceptacja rolników. Biorąc pod uwagę wysokie zyski, jakie można by uzyskać ze sprzedaży jęczmienia, firma dokonuje niewielkiej inwestycji początkowej w projekt pilotażowy. Jeśli poziom akceptacji rolnika wydaje się rozsądny,firma może następnie zainwestować dodatkowe 8 milionów dolarów w dalsze rozwinięcie koncepcji.
Takie wykorzystanie realnych opcji pozwala firmie zainwestować stosunkowo niewielką kwotę w celu przetestowania swoich założeń dotyczących ewentualnej inwestycji alternatywnej. Jeśli test nie zadziała, firma straciła tylko 1 milion dolarów. Jeśli test się powiedzie, firma może poszukać alternatywy, która ostatecznie może przynieść znacznie wyższe zyski niż bardziej pewna inwestycja w pszenicę.
