Deprecjacja

Amortyzacja to planowane, stopniowe zmniejszanie ewidencjonowanej wartości środka trwałego w okresie jego użytkowania poprzez obciążenie go kosztem. Amortyzacją podlegają środki trwałe, które generalnie tracą użyteczność przez wiele lat. Zastosowanie amortyzacji ma na celu rozłożenie ujęcia kosztów na okres, w którym jednostka spodziewa się uzyskać przychody z użytkowania składnika aktywów.

Na przykład organizacja kupuje ciężarówkę za 50 000 dolarów i spodziewa się jej używać przez następne pięć lat. W związku z tym firma obciąża koszt amortyzacji 10 000 USD w każdym z tych pięciu lat. To naliczanie kosztów w stałej, równej kwocie w czasie nazywa się metodą liniową. Gdyby zamiast tego firma zdecydowała się ująć większy koszt na wcześniejszym etapie eksploatacji ciężarówki, zastosowałaby metodę przyspieszonej amortyzacji, która zmniejsza kwotę zgłaszanego dochodu na początku życia środka trwałego. Jeszcze innym wariantem jest amortyzacja w oparciu o faktyczne wykorzystanie składnika aktywów, do którego odnosi się metoda jednostek produkcji.

Typowym zapisem amortyzacji jest obciążenie kosztem amortyzacji i kredyt skumulowanej amortyzacji. Skumulowana amortyzacja jest kontem przeciwstawnym do aktywów; jest powiązany z pozycją środków trwałych w bilansie i kompensuje ją.

Ujmowanie amortyzacji nie ma związku z przepływami pieniężnymi, dlatego jest traktowane jako koszt niepieniężny. Zamiast tego jedyne przepływy pieniężne związane ze środkiem trwałym występują w momencie jego nabycia i ostatecznej sprzedaży.