Rok podatkowy

Firma zgłasza swój dochód do opodatkowania do IRS na podstawie roku podatkowego, który jest określany w momencie złożenia przez firmę pierwszego zeznania podatkowego. Ustalenia tego należy dokonać przed terminem wymagalności zwrotu podatku podmiotu po zakończeniu roku podatkowego. W przypadku korporacji C lub korporacji S terminem płatności jest 15 dzień trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, natomiast termin płatności dla osób fizycznych, uczestników spółki osobowej i udziałowców w spółce „S” to 15. dnia czwartego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego.

Domyślny rok podatkowy

Domyślnym okresem do wykorzystania w roku podatkowym jest rok kalendarzowy, czyli od 1 stycznia do 31 grudnia. O ile nie zostanie wydane specjalne zezwolenie, rok kalendarzowy musi być traktowany jako rok podatkowy dla jednoosobowej działalności gospodarczej, udziałowca w spółce S, lub korporacja świadcząca usługi osobiste. Korporacja usług osobistych to korporacja C, która głównie świadczy usługi osobiste (zgodnie z definicją kosztów rekompensat za czynności w zakresie usług osobistych stanowiących co najmniej 50% wszystkich kosztów rekompensat), a właściciele to przede wszystkim właściciele, którzy nie tylko wykonują większość prac związanych z usługami, ale którzy posiadają również ponad 10% akcji firmy. Usługi osobiste obejmują działalność w zakresie doradztwa, sztuk teatralnych, pracy aktuarialnej, księgowości, architektury, usług zdrowotnych i weterynaryjnych, prawa i inżynierii.

Ustalenie roku podatkowego dla partnerstwa

Zasada ustalania roku podatkowego spółki osobowej jest bardziej złożona; jeśli jeden lub wielu wspólników posiadających ten sam rok podatkowy posiada większościowy udział w spółce, wówczas spółka osobowa musi wykorzystać ich rok podatkowy; jeżeli nie ma jednego roku podatkowego stosowanego przez wspólników większościowych, wówczas spółka osobowa musi zastosować rok podatkowy wszystkich swoich głównych wspólników (tych z udziałem co najmniej 5%); jeżeli wspólnicy nie mają tego samego roku podatkowego, to za rok podatkowy należy przyjąć ten, który skutkuje najmniejszą kwotą odroczonych dochodów wspólnika. Oblicza się to poprzez określenie liczby miesięcy pozostałych do końca roku podatkowego każdego partnera (przyjmując jako podstawę obliczenia najwcześniejszy koniec roku podatkowego pomiędzy wspólnikami) i pomnożenie tej kwoty przez procentowy udział w zarobkach każdego wspólnika. Następnie zsumuj te obliczenia dla wszystkich partnerów,i określ koniec roku podatkowego, który da najmniejszą możliwą liczbę. Wynikiem będzie na ogół najwcześniejszy koniec roku podatkowego wśród wspólników następujący po zakończeniu istniejącego partnerstwa.

Ustawienie roku kalendarzowego jako roku podatkowego

Wykorzystanie roku kalendarzowego jako roku podatkowego jest również wymagane, jeśli nie prowadzi się wystarczająco dokładnych ewidencji podatkowych, stosuje roczny okres rozliczeniowy lub jeśli bieżący rok podatkowy nie kwalifikuje się jako rok podatkowy (co IRS definiuje jako 12 kolejnych miesięcy kończących się ostatniego dnia dowolnego miesiąca oprócz grudnia).

Ustawianie roku tygodniowego od 52 do 53 jako roku podatkowego

Możliwe jest również rozliczenie za rok podatkowy od 52 do 53 tygodni, o ile rok podatkowy jest utrzymywany na tej samej podstawie. Rok tygodnia 52–53 kończy się zawsze w tym samym dniu tygodnia, który można wybrać. Może to spowodować, że lata podatkowe kończą się w inne dni niż ostatni dzień miesiąca. Aby złożyć do IRS za ten rodzaj roku podatkowego, należy dołączyć oświadczenie do pierwszej rocznej deklaracji podatkowej, w którym zaznaczony jest miesiąc i dzień tygodnia, w którym jego rok podatkowy zawsze się kończy, oraz dzień, w którym podatek rok się kończy. Zmiana na rok podatkowy od 52 do 53 tygodni bez zgody IRS jest możliwa, o ile nowy rok podatkowy nadal przypada w tym samym miesiącu, w którym podmiot aktualnie kończy rok podatkowy, a oświadczenie o zmianie jest dołączone do zeznania podatkowego za rok, w którym nastąpiła zmiana.

52-53 tydzień roku podatkowego stanowi problem dla IRS, ponieważ trudniej jest określić dokładną datę, w której zmiany w jego zasadach podatkowych będą dotyczyć każdego podmiotu, który z niego korzysta. Aby ujednolicić datę zakończenia roku podatkowego dla tych podmiotów, IRS zakłada, że ​​rok podatkowy od 52 do 53 tygodni rozpoczyna się w pierwszym dniu miesiąca kalendarzowego najbliżej pierwszego dnia roku podatkowego, a kończy w ostatnim dzień miesiąca kalendarzowego, który jest najbliższy ostatniego dnia jego roku podatkowego.

Zmiana roku podatkowego

Firma może wystąpić do IRS o zmianę roku podatkowego, jeśli istnieje ważny cel biznesowy. Podczas rozpatrywania wniosku o tę zmianę, IRS bierze pod uwagę przede wszystkim ewentualne zniekształcenie dochodu, które będzie miało wpływ na dochód podlegający opodatkowaniu. Na przykład powodem do niepokoju byłoby przesunięcie przychodów na następny rok podatkowy, tak jak miałoby to miejsce w przypadku, gdyby firma przeszła na rok podatkowy, który zakończył się tuż przed główną częścią sezonu sprzedaży, przenosząc w ten sposób znaczną część swoich przychodów ( i dochodu do opodatkowania) na przyszły okres. Posługując się tym samym przykładem, mogłoby to również spowodować znaczną stratę operacyjną netto w trakcie krótkiego roku podatkowego, która wynikałaby ze zmiany, ponieważ znaczna część dochodu zostałaby usunięta z roku. W takich przypadkach IRS nie byłby skłonny do zatwierdzenia zmiany roku podatkowego.Jeśli IRS widzi, że zmiana spowoduje neutralną lub pozytywną zmianę w raportowanych przychodach, wówczas bardziej przychylnie przeanalizuje wszelkie biznesowe powody uzasadniające zmianę, takie jak moment, w którym koniec roku koresponduje z zakończeniem większości działań biznesowych. roku (np. styczeń jako koniec roku dla wielu firm detalicznych). W związku z tym najważniejszym aspektem dla IRS przy ocenie proponowanej zmiany roku podatkowego zawsze będzie jej potencjalny wpływ na wpływy podatkowe.Podstawową uwagą dla IRS przy ocenie proponowanej zmiany roku podatkowego zawsze będzie jej potencjalny wpływ na wpływy podatkowe.Podstawową uwagą dla IRS przy ocenie proponowanej zmiany roku podatkowego zawsze będzie jej potencjalny wpływ na wpływy podatkowe.

Jedynym przypadkiem, w którym IRS automatycznie zatwierdzi zmianę roku podatkowego, jest test 25%. W ramach tego testu firma oblicza udział całkowitej sprzedaży za ostatnie dwa miesiące proponowanego roku podatkowego w stosunku do całkowitych przychodów za cały rok. Jeśli proporcja ta wynosi 25% lub więcej dla wszystkich ostatnich trzech lat, IRS przyzna zmianę roku podatkowego na żądaną datę zakończenia roku. Jeżeli firma nie ma jeszcze co najmniej 47 miesięcy przychodów podlegających obowiązkowi zgłoszenia, na podstawie których mogłaby oprzeć obliczenia, nie może zastosować tego podejścia do złożenia wniosku o zmianę swojego roku podatkowego.

Rok podatkowy musi podlegać właśnie podanym zasadom, w przeciwnym razie zostanie uznany za niewłaściwy i musi zostać zmieniony za zgodą IRS. Na przykład, jeśli firma została założona 13 dnia miesiąca, a właściciel zakłada, że ​​rok podatkowo-podatkowy zakończy się dokładnie rok od tego momentu (12 dnia tego samego miesiąca następnego roku), to jest niewłaściwym rokiem podatkowym, ponieważ nie kończy się ostatniego dnia miesiąca ani nie podlega przepisom dotyczącym roku 52–53 tygodniowego. W takich przypadkach firma musi złożyć poprawioną deklarację podatku dochodowego na podstawie roku kalendarzowego, a następnie uzyskać zgodę IRS na zmianę na rok podatkowy inny niż kalendarzowy (jeśli rok kalendarzowy nie jest z jakiegoś powodu uznany za właściwy).

Kiedy firma albo przechodzi na nowy rok podatkowy, albo dopiero rozpoczyna działalność, jest całkiem prawdopodobne, że początkowo będzie miała krótki rok podatkowy. Jeśli tak, musi zgłosić dochód do opodatkowania za ten krótki okres rozpoczynający się pierwszego dnia po zakończeniu starego roku podatkowego (lub dacie rozpoczęcia organizacji, jeśli jest nowy) i kończący się w przeddzień pierwszego dnia nowego roku podatkowego. Kluczową kwestią przy zgłaszaniu dochodu do opodatkowania za krótki rok podatkowy jest to, że kwota podlegająca opodatkowaniu nie jest raportowanym dochodem netto za krótki rok, ale raczej kwotą roczną. Stosowana jest wartość zannualizowana, ponieważ może ona umieścić firmę w wyższym przedziale podatkowym. Na przykład, jeśli firma Hawser ma krótki rok podatkowy trwający sześć miesięcy i ma dochód podlegający opodatkowaniu za ten okres w wysokości 50 000 USD, musi najpierw dokonać rocznej kalkulacji 50 000 USD,przynoszący roczny dochód podlegający opodatkowaniu do 100 000 USD. Procent podatku jest wyższy w przypadku 100 000 USD niż w przypadku 50 000 USD, co skutkuje podatkiem w wysokości 22 500 USD w ujęciu rocznym. Firma Hawser płaci wówczas tylko tę część podatku, która byłaby naliczona podczas jej krótkiego roku podatkowego, czyli ½ z rocznego podatku o wartości 22 500 USD, czyli 11 250 USD.

Metoda obliczania podatku za krótki rok podatkowy może sprawiać problemy organizacjom o silnie sezonowych wzorcach przychodów, ponieważ mogą one mieć bardzo wysoki poziom dochodów tylko przez kilka miesięcy w roku, a straty w pozostałych miesiącach. Jeśli krótki rok podatkowy przypadnie na ten okres wysokich dochodów, firma stwierdzi, że poprzez annualizację swoich dochodów zgodnie z przepisami podatkowymi znajdzie się w znacznie wyższym przedziale podatkowym niż normalnie i zapłaci znacznie więcej podatków. Ten problem można rozwiązać w następnym roku, składając wniosek o rabat. Jednak w przypadku wystąpienia niewygodnego niedoboru gotówki, którego nie można złagodzić przez kilka miesięcy, należy wcześniej zdawać sobie sprawę z tego problemu i starać się zaplanować krótki rok podatkowy wokół niego.

Jeśli firma chce zmienić rok podatkowy, musi uzyskać zgodę (z kilkoma wyjątkami) od IRS. W tym celu należy wypełnić i przesłać formularz IRS 1128 do 15 dnia drugiego miesiąca kalendarzowego po zamknięciu krótkiego roku podatkowego. W rzeczywistości nie zmieniaj lat podatkowych do momentu uzyskania formalnej zgody IRS.