Różnica między dywidendą kwalifikowaną a dywidendą zwykłą

Dywidendy są opodatkowane na różne sposoby, w zależności od ich klasyfikacji jako dywidendy kwalifikowane lub zwykłe. Zasadniczo dywidendy kwalifikowane są opodatkowane według niższej stawki niż zwykłe dywidendy. Stawka podatku od dywidend zwykłych to zwykła stawka podatkowa, która może być dwukrotnie wyższa niż stawka podatkowa dla dywidend kwalifikowanych (w zależności od obowiązującego przedziału podatkowego). Podatek od dywidend kwalifikowanych wahał się w ostatnich latach od 0% do 15%, w zależności od przedziału podatkowego odbiorcy. Dla osób o wysokich dochodach obowiązuje 20% podatek.

Jak sprawdzić, czy dywidendy są kwalifikowane? Podstawowe kryteria kwalifikowania dywidendy to:

• Okres utrzymywania . Odbiorca dywidendy musi mieć własność akcji przez okres dłuższy niż 60 dni w okresie 121 dni, który rozpoczyna się 60 dni przed datą ustalenia prawa do dywidendy. Dzień ex-dywidendy definiuje się jako pierwszy dzień następujący bezpośrednio po ogłoszeniu dywidendy przez zarząd spółki, w którym nabywca akcji jednostki nie jest uprawniony do otrzymania kolejnej wypłaty dywidendy.
• Płatnik . Podmiot wypłacający dywidendę musi być albo korporacją amerykańską, albo zagraniczną korporacją, której kraj jest objęty umową podatkową ze Stanami Zjednoczonymi, lub zagraniczną korporacją, której akcje są łatwo notowane na zarejestrowanej giełdzie w Stanach Zjednoczonych.

Dywidenda, która spełnia te kryteria, jest podana jako taka na formularzu 1099-DIV, który jest wydawany akcjonariuszom po zakończeniu każdego roku kalendarzowego.

Znacząca różnica podatkowa między tymi dwoma rodzajami dywidend powinna skłonić inwestorów do utrzymywania akcji dywidendowych przez dłuższy czas.