Odpis z tytułu definicji strat kredytowych

Odpis na straty kredytowe stanowi rezerwę na szacowaną kwotę kredytów, których pożyczkodawca nie pobierze od swoich pożyczkobiorców. Przy udzielaniu pożyczki przez pożyczkodawcę istnieje szansa, że ​​część powstałej z tego tytułu należności pożyczkowej nie zostanie odzyskana. Pożyczkodawca jest zobowiązany do utworzenia odpisu na straty kredytowe, który zawiera jego najlepsze oszacowanie wysokości tego nieściągalnego długu. Odpis jest księgowany na koncie przeciwległym, które jest powiązane z pozycją należności z tytułu pożyczek w bilansie pożyczkodawcy i kompensuje ją.

Kiedy odpis jest tworzony i gdy jest zwiększany, odliczenie od tego wpisu w ewidencji księgowej jest wzrostem kosztu nieściągalnych długów. W przypadku stwierdzenia nieściągalnego długu jest on usuwany z rachunku należności z tytułu pożyczek sprzedającego, a odpis na straty kredytowe jest zmniejszany o tę samą kwotę. Na przykład menedżer windykacji pożyczkodawcy przegląda niespłacone należności z tytułu pożyczek na koniec miesiąca i szacuje, że 27 000 USD może nie być ściągalne. Bieżące saldo odpisu na straty kredytowe wynosi 23 000 USD, więc dział księgowości zwiększa go o 4 000 USD, obciążając konto wydatków na złe długi i uznając odpis na rachunek strat kredytowych. Kilka tygodni później okazuje się, że pożyczka w wysokości 1000 $ na pewno nie zostanie odzyskana,więc księgowi usuwają go z konta należności pożyczkowych, udzielając kredytu w wysokości 1000 USD, jednocześnie wykorzystując rezerwę z potrąceniem 1000 USD debetu.

Bez tego odpisu prawdopodobne jest, że pożyczkodawca zawyży kwotę należnych mu pożyczek, które faktycznie zostaną odzyskane.