Stopień dźwigni finansowej
Stopień dźwigni finansowej to wskaźnik dźwigni. Oblicza proporcjonalną zmianę dochodu netto spowodowaną zmianą struktury kapitałowej przedsiębiorstwa. Pojęcie to służy do oszacowania kwoty długu, który jest zobowiązany spłacić. Obliczenie obejmuje zarobki przed odsetkami i podatkami podzielone przez zarobki przed opodatkowaniem. Zatem wzór jest następujący:
Zysk przed odsetkami i podatkami ÷ Zysk przed opodatkowaniem = Stopień dźwigni finansowej
Pomiar ten można również wykorzystać do modelowania proporcjonalnej zmiany dochodu netto spowodowanej zmianą stopy procentowej (nawet jeśli bazowa kwota długu pozostaje taka sama).
Stopień dźwigni finansowej jest przydatny do modelowania tego, co może się stać z dochodem netto firmy w przyszłości, w oparciu o zmiany w jej dochodzie operacyjnym, stopach procentowych i / lub wysokości zadłużenia. W szczególności, gdy zadłużenie jest dodawane do firmy, wprowadza to koszty odsetkowe, które są kosztem stałym. Ponieważ koszt odsetek jest kosztem stałym, zwiększa on próg rentowności, w którym firma zaczyna przynosić zyski. Rezultatem jest zwykle wyższy poziom ryzyka, w którym firma może zarobić znacznie więcej pieniędzy powyżej swojego progu rentowności z funduszy zapewnianych przez dodatkowe zadłużenie, ale wyższy poziom progu rentowności oznacza również, że firma straci więcej pieniędzy, jeśli spadnie sprzedaż poniżej wyższego punktu rentowności.
Kiedy firma ma wysoki stopień dźwigni finansowej, zmienność ceny akcji prawdopodobnie wzrośnie, odzwierciedlając zmienność jej zysków. Kiedy firma charakteryzuje się wysokim poziomem zmienności cen akcji, musi odnotować wyższy koszt wynagrodzenia związanego z przyznanymi opcjami na akcje. To dodatkowy koszt zaciągania większego zadłużenia.
Metryki można również użyć do porównania wyników kilku firm, aby zobaczyć, które z nich mają większe ryzyko finansowe wbudowane w ich struktury kapitałowe. Ta informacja może skłonić inwestora do zakupu akcji spółki o wyższym stopniu ryzyka finansowego w okresie rozwijającej się gospodarki, ponieważ firma powinna osiągać ponadprzeciętne zyski przy większej sprzedaży. I odwrotnie, te same informacje skłoniłyby inwestora do zakupu akcji spółki o niższym stopniu ryzyka finansowego w gospodarce kurczącej się, ponieważ jej niższy próg rentowności powinien złagodzić jego straty. W związku z tym tego typu analizy można wykorzystać do porównania i zestawienia prawdopodobnych wyników finansowych przedsiębiorstw w ramach jednej branży oraz ponownego podziału inwestycji między nie, w zależności od otoczenia gospodarczego.
Na przykład w Roku 1 ABC International nie ma długów i zarabia 40 000 USD przed odsetkami i podatkami. Ponieważ nie ma zadłużenia, zarobki przed opodatkowaniem są takie same. Dlatego poziom dźwigni finansowej wynosi 1,00, co jest dość konserwatywne. W roku 2 kierownictwo zaciąga dług w celu rozszerzenia działalności. W rezultacie zysk przed odsetkami i podatkami w wysokości 70 000 USD, podczas gdy koszt odsetek w wysokości 20 000 USD zmniejsza zysk przed opodatkowaniem do 50 000 USD. Oznacza to, że poziom dźwigni finansowej wzrósł do 70 000 USD / 50 000 USD, czyli 1,4. Tak więc na każdy 1 dolar zmiany zarobków przed opodatkowaniem następuje 1,4-krotna zmiana zarobków przed odsetkami i podatkami.
Krótko mówiąc, wyższa liczba wskazuje na wyższy stopień dźwigni finansowej, który można uznać za wyższy stopień ryzyka, zwłaszcza jeśli dochody z operacji spadają, podczas gdy koszty odsetkowe pozostają.
Wzór na stopień dźwigni finansowej można również wyrazić jako:
Zysk na akcję ÷ Zysk przed odsetkami i podatkami = Stopień dźwigni finansowej
