Współczynnik kapitału Tier 1

Jaki jest współczynnik kapitału Tier 1?

Współczynnik kapitału Tier 1 porównuje podstawowy kapitał własny podmiotu bankowego z jego aktywami ważonymi ryzykiem. Wskaźnik ten jest używany przez organy nadzoru bankowego do nadawania rankingu adekwatności kapitałowej. Wysoki wskaźnik oznacza, że ​​bank może zaabsorbować rozsądną kwotę strat bez ryzyka niepowodzenia. Stosowane rankingi są dobrze skapitalizowane, odpowiednio skapitalizowane, niedokapitalizowane, znacznie niedokapitalizowane i krytycznie niedokapitalizowane. Wzór na współczynnik kapitału Tier 1 jest następujący:

Podstawowy kapitał własny ÷ aktywa ważone ryzykiem

Nazwa „Tier 1” w liczniku wskaźnika odnosi się do podstawowego kapitału własnego instytucji bankowej i obejmuje następujące rodzaje kapitału:

• Akcje zwykłe

• Zyski zatrzymane

• Ujawnione rezerwy

• Bezzwrotne, niekumulowane akcje uprzywilejowane

Aktywa ważone ryzykiem w mianowniku obejmują wszystkie aktywa posiadane przez jednostkę, które są ważone ryzykiem kredytowym. Ta skala ważenia różni się w zależności od klasyfikacji aktywów. Na przykład banknotom i monetom nie przypisuje się żadnego ryzyka, podczas gdy akredytywie przypisuje się wyższy poziom ryzyka.

Aby uzyskać najlepszy wynik „dobrze skapitalizowany”, instytucja bankowa musi mieć współczynnik kapitałowy Tier 1 wynoszący co najmniej 6% i spełniać pewne inne wymogi związane z wpływem dywidend i wypłat na jej kapitał. Na drugim końcu zakresu podmiot o krytycznie niedokapitalizowanym kapitale ma współczynnik kapitałowy poniżej 4%. Instytucje bankowe z wynikiem niedokapitalizowanym (lub gorszym) nie mogą emitować dywidend ani płacić opłat za zarządzanie i muszą przygotować i złożyć plan przywrócenia kapitału, aby poprawić swój wynik.