Rozliczanie uzgodnień dotyczących finansowania produktów

Istnieją przypadki, w których sprzedaż zapasów jest w rzeczywistości w rzeczywistości umową finansowania produktu. Transakcja prawdopodobnie będzie umową finansową w każdej z następujących sytuacji:

• Sprzedawca zgadza się odkupić przedmiot, który właśnie sprzedał, lub zasadniczo identyczną jednostkę.

• Sprzedawca zobowiązuje się, że osoba trzecia kupi przedmiot, a następnie zgadza się nabyć przedmiot od osoby trzeciej.

• Sprzedający kontroluje zbycie sprzedanego przedmiotu w każdej z powyższych sytuacji.

Opcja ponownego nabycia zapasów przez sprzedającego jest tym samym, co zobowiązanie do odkupienia sprzedanych przez niego przedmiotów, jeśli istnieje kara za niewykonanie opcji. To samo dotyczy opcji sprzedaży, z której odsprzedawca może skorzystać w stosunku do sprzedawcy.

Prawdopodobieństwo zawarcia porozumienia dotyczącego finansowania produktu jest większe, gdy istnieje gwarancja ceny odsprzedaży, zgodnie z którą pierwotny sprzedawca zgadza się zapłacić różnicę między ceną, po której sprzedał odsprzedawca, a ceną, po której odsprzedał osobie trzeciej.

Rozliczenie umowy dotyczącej finansowania produktu polega na traktowaniu jej jako umowy pożyczki, a nie transakcji sprzedaży. W związku z tym „sprzedający” nadal zgłasza swoją własność „sprzedanego” składnika aktywów, a także zobowiązanie z tytułu zobowiązania do odkupu. Istnieją dwa warianty księgowania zobowiązania odkupu:

• Odkupujący pierwotny . Jeżeli sprzedawca zobowiązuje się do odkupienia produktu, rejestruje zobowiązanie odkupu, gdy tylko otrzyma wpływy z pierwotnej transakcji finansowania.

• Odkupujący wtórny . Jeśli osoba trzecia zobowiązała się do odkupienia produktu, sprzedawca rejestruje zobowiązanie do odkupu, gdy tylko produkt zostanie zakupiony przez osobę trzecią.

Ponadto sprzedający nalicza wszelkie koszty finansowania i utrzymania poniesione przez kupującego. Poniższy przykład ilustruje tę koncepcję.

Przykład porozumienia w sprawie finansowania produktu

Armadillo Industries zawiera transakcję, w ramach której inny podmiot jest legalnie utworzony pod nazwą ArmaLoan, przyjmuje zapasy od Armadillo jako jedyny składnik aktywów, a następnie wykorzystuje te zapasy jako zabezpieczenie w celu uzyskania pożyczki, z której następnie przekazuje środki Armadillo. W ramach porozumienia Armadillo pokrywa koszty magazynowania zapasów w imieniu ArmaLoan, a także odsetki od zapasów odpowiadające oprocentowaniu poniesionym przez ArmaLoan z tytułu finansowania bankowego. Armadillo zgadza się odkupić zapasy w ciągu jednego roku, po wygaśnięciu umowy pożyczki.