Starzenie się kont
Wiekowanie rachunków to praktyka wyszczególniania pewnych typów transakcji w przedziałach czasowych, aby pokazać, jak daleko w przeszłości zostały zainicjowane. Przedział czasu to okres, na przykład 30 dni. Typowy zestaw przedziałów czasu używanych do starzenia to:
0-30 dni (uważane za aktualne)
31-60 dni (uważane za nieco spóźnione)
60-90 dni (zdecydowanie nieświeży)
Ponad 90 dni (bardzo stary, wymagane działanie)
Te przedziały czasowe można zmienić w wielu pakietach oprogramowania księgowego. Na przykład firma, która wymaga płatności od swoich klientów w czasie krótszym niż 10 dni, może stwierdzić, że początkowy przedział czasu rozciągający się na okres 0–10 dni powinien zostać wykorzystany do przedawnienia należności; dłuższy przedział czasowy błędnie oznaczałby, że większa część należności jest bieżąca, podczas gdy faktycznie są one opóźnione w spłacie.
Przedawnienie kont jest najczęściej stosowane do należności i jest używane w formacie raportu, dzięki czemu osoba przeglądająca raport może łatwo sprawdzić, które należności są przeterminowane do zapłaty. Raport jest podstawą do windykacji konta.
Koncepcja przedawnienia kont jest również stosowana do rozrachunków z zobowiązaniami w podobnym formacie raportu, dzięki czemu pracownicy ds. Zobowiązań mogą określić, czy są jakieś zaległe faktury dostawcy.
Koncepcja starzenia się kont nie jest potrzebna w przypadku rozrachunków z dostawcami, jeśli firma ma swoje zapisy księgowe zaksięgowane w oprogramowaniu księgowym, ponieważ system może automatycznie planować faktury dostawcy do zapłaty, co zmniejsza prawdopodobieństwo, że jakiekolwiek faktury będą zaległe do zapłaty.
Możliwe jest również utworzenie raportu wiekowania dla zapasów, aby dowiedzieć się, które elementy nie były ostatnio używane i dlatego może wymagać zbadania, aby sprawdzić, czy nadal można ich używać. Jednak lepszą opcją jest dopasowanie pozycji magazynowych do list materiałowych i harmonogramu produkcji, aby sprawdzić, czy istnieją jakiekolwiek plany wykorzystania zapasów w najbliższej przyszłości.
Terminologia „starzenie się rachunków” jest niedokładna, ponieważ w rzeczywistości jest to starzenie się transakcji wymienionych na rachunku. Dlatego raport wiekowania rozrachunków z odbiorcami podaje wiek poszczególnych transakcji na koncie rozrachunków z odbiorcami.
