Budżet zadaniowy

Budżetowanie zadaniowe to system planowania, w ramach którego koszty są powiązane z działaniami, a wydatki są następnie budżetowane na podstawie oczekiwanego poziomu działań. Podejście to różni się od bardziej tradycyjnego systemu budżetowania, w którym istniejące poziomy kosztów są korygowane o inflację i główne zmiany dochodów w celu obliczenia rocznego budżetu.

System budżetowania zadaniowego pozwala na wysoki stopień precyzji w planowaniu kosztów i skupia uwagę na wielkości i rodzajach działań występujących w firmie. Prawdopodobnym rezultatem zastosowania tego systemu jest planowanie zarządzania w celu zmniejszenia poziomu aktywności wymaganego do generowania przychodów, co z kolei poprawia zyski. Oznacza to również, że menedżerowie są zmuszeni do szczegółowej znajomości procesów firmy, jeśli chcą ulepszyć strukturę kosztów firmy.

Kolejną zaletą systemu jest silne powiązanie go z celami firmy macierzystej. W idealnym przypadku kierownictwo może wykorzystać system, aby zobaczyć, ile kosztów jest związanych z każdą częścią działalności, a następnie zdecydować, czy fundusze muszą zostać przydzielone do każdego obszaru, czy z niego. Może to skutkować przesunięciem finansowania w celu wsparcia części działalności, na które kierownictwo chce położyć większy nacisk, takich jak rozwój nowych produktów lub wprowadzenie produktu w nowym regionie geograficznym.

Wadą budżetowania opartego na działaniach jest zwiększone obciążenie pracą wymaganą do śledzenia działań, dla których mogą nie istnieć tradycyjne systemy śledzenia. Ponadto koszty należy przypisać działaniom, dla których również mogą nie istnieć żadne systemy. W konsekwencji utworzenie takiego systemu może być trudne. Organizacja może stwierdzić, że ten rodzaj budżetowania można łatwiej wdrożyć na zasadzie pilotażowej, na przykład wykorzystując go dla pojedynczego działu lub centrum zysków i monitorując jego wpływ na proces budżetowania.