Jak odpisać zły dług
Nieściągalne należności można odpisać metodą bezpośredniego odpisu lub metodą rezerwową. Pierwsze podejście ma tendencję do opóźniania uznania kosztu nieściągalnego długu. Odpisanie należności nieściągalnych jest konieczne, gdy powiązana faktura klienta jest uważana za nieściągalną. W przeciwnym razie firma będzie miała niezwykle wysokie saldo należności, które zawyża kwotę zaległych faktur klientów, które ostatecznie zostaną zamienione na gotówkę. Istnieją dwa sposoby rozliczenia nieściągalnego długu, które są następujące:
Metoda bezpośredniego odpisu . Sprzedający może obciążyć rachunek kosztów nieściągalnych należności kwotą faktury, gdy ma pewność, że faktura nie zostanie zapłacona. Wpis księgowy jest obciążeniem konta wydatków złego długu i uznaniem konta należności. Może być również konieczne wycofanie wszelkich powiązanych podatków od sprzedaży naliczonych na oryginalnej fakturze, co wymaga obciążenia rachunku podatkowego podatku od sprzedaży.
Metoda prowizyjna . Sprzedawca może doliczyć kwotę faktury do odpisu na wątpliwe konta. Wpis księgowy jest obciążeniem odpisu na konta wątpliwe i uznaniem rachunku należności. Ponownie może być konieczne obciążenie rachunku należnego podatku od sprzedaży, jeśli podatki od sprzedaży zostały naliczone na oryginalnej fakturze.
W każdym przypadku, gdy konkretna faktura jest faktycznie odpisywana, odbywa się to poprzez utworzenie noty kredytowej w oprogramowaniu księgowym, która w szczególności kompensuje docelową fakturę.
Spośród dwóch przedstawionych metod umorzenia nieściągalnych długów preferowaną metodą jest metoda rezerwowa. Przyczyna opiera się na momencie rozpoznania wydatków. Jeśli czekasz kilka miesięcy na odpisanie nieściągalnego długu, jak to ma miejsce w przypadku metody bezpośredniego odpisu, rozpoznanie kosztu nieściągalnych długów jest opóźnione o miesiąc, w którym odnotowano pierwotną sprzedaż. W związku z tym istnieje rozbieżność między rejestrowaniem przychodów a związanymi z nimi wydatkami na złe długi. Metoda rezerw eliminuje ten problem czasowy, wymagając utworzenia rezerwy przy początkowym ujęciu sprzedaży, tak aby część kosztów z tytułu nieściągalnych długów była rozpoznawana od razu, nawet jeśli nie ma pewności, które dokładnie faktury staną się później nieściągalnymi długami.
