Metoda średniej ważonej | średni ważony koszt
Przegląd metody średniej ważonej
Metoda średniej ważonej służy do przypisania średniego kosztu produkcji do produktu. Średni ważony kosztorys jest powszechnie stosowany w sytuacjach, gdy:
Pozycje zapasów są tak przeplatane, że niemożliwe jest przypisanie określonego kosztu pojedynczej jednostce.
System księgowy nie jest wystarczająco zaawansowany, aby śledzić warstwy zapasów FIFO lub LIFO.
Pozycje zapasów są tak utowarowione (tj. Identyczne), że nie ma możliwości przypisania kosztu pojedynczej jednostce.
Korzystając z metody średniej ważonej, należy podzielić koszt towarów dostępnych do sprzedaży przez liczbę jednostek dostępnych do sprzedaży, co daje średni ważony koszt na jednostkę. W tej kalkulacji koszt towarów dostępnych do sprzedaży jest sumą początkowych zapasów i zakupów netto. Następnie należy użyć tej średniej ważonej wartości, aby przypisać koszt zarówno do końcowych zapasów, jak i do kosztu sprzedanych towarów.
Wynik netto zastosowania średniej ważonej kalkulacji kosztów jest taki, że zarejestrowana ilość dostępnych zapasów reprezentuje wartość gdzieś pomiędzy najstarszymi i najnowszymi jednostkami zakupionymi na stan. Podobnie koszt sprzedanych towarów będzie odzwierciedlał koszt gdzieś pomiędzy kosztami najstarszych i najnowszych jednostek, które zostały sprzedane w danym okresie.
Metoda średniej ważonej jest dozwolona zarówno w ramach ogólnie przyjętych zasad rachunkowości, jak i międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej.
Przykład ważonej średniej kalkulacji kosztów
Milagro Corporation decyduje się na zastosowanie metody średniej ważonej w maju. W tym miesiącu rejestruje następujące transakcje: