Fundusz tonący obligacje
Fundusz tonący w obligacjach to rachunek powierniczy, na którym firma umieszcza środki pieniężne, które ostatecznie wykorzysta do spłaty zobowiązania z tytułu obligacji, które wcześniej wyemitowała. Istnienie tego funduszu jest korzystne z następujących powodów:
Zapewnia pewne zabezpieczenie posiadaczom obligacji, ponieważ zwiększa prawdopodobieństwo, że emitent ostatecznie wykupi powiązane obligacje.
Biorąc pod uwagę zmniejszenie ryzyka dla inwestorów, mogą oni zaakceptować niższą efektywną stopę procentową od emitenta, niż miałoby to miejsce w przypadku obligacji bez powiązanego funduszu tonącego.
Jest to szczególnie atrakcyjna opcja, gdy emitent obligacji ma nieco wątpliwe finanse, a więc stwarza większe ryzyko niewypłacalności.
Rachunkiem powierniczym zarządza niezależny powiernik, który jest również odpowiedzialny za lokowanie środków w ramach określonego zestawu z góry określonych kryteriów inwestycyjnych, a także za wykup obligacji zgodnie z warunkami umowy obligacji. Istnieje kilka sposobów wykorzystania tonącego funduszu do wykupu obligacji. Dostępne opcje:
Okresowo wykup obligacji na otwartym rynku
Odkup obligacji okresowo po określonej cenie kupna
Okresowo wykup obligacji po niższej z ceny rynkowej lub określonej cenie kupna
Odkup tylko w terminie zapadalności obligacji
Fundusz tonący obligacje może pozwolić firmie na odkupienie obligacji po określonych cenach i w określonych odstępach czasu. Jeśli tak, może to mieć równoważący wpływ na efektywną stopę procentową, którą inwestorzy są skłonni zapłacić, ponieważ istnieje niepewność co do tego, czy ich obligacje zostaną wcześniej umorzone i po jakiej cenie.
Fundusz tonący w obligacjach jest klasyfikowany jako aktywa długoterminowe w ramach klasyfikacji Inwestycji w bilansie, ponieważ ma służyć do umorzenia zobowiązania, które jest również klasyfikowane jako długoterminowe. Nie należy go klasyfikować jako aktywa obrotowego, ponieważ spowodowałoby to wypaczenie wskaźnika bieżącej płynności przedsiębiorstwa, tak aby wyglądało na to, że jest o wiele bardziej zdolne do spłacania bieżących zobowiązań, niż w rzeczywistości. Ponadto fundusz tonący obligacje wprowadza do bilansu potencjalnie dużą ilość gotówki, która może zostać błędnie zinterpretowana przez inwestorów jako dostępna do innych celów; stąd potrzeba jasnego określenia wykorzystania jego funduszy w szczególności do wykupu obligacji.
Kiedy firma zgadza się na założenie funduszu tonącego obligacje, oznacza to, że pierwotnie pozyskała środki pieniężne na określony cel z datą wygaśnięcia, a więc nie zamierza odnawiać zadłużenia poprzez emisję obligacji zastępczych. Wynika z tego, że kierownictwo firmy wykorzystuje swoje fundusze w sposób konserwatywny, zamiast przesuwać zobowiązania dalej w przyszłość. Z tego działania wynika również, że spółka może nie uznać za konieczne ponownej emisji obligacji w przyszłości.
