Metoda rabatowa
Metoda rabatu może odnosić się do dwóch możliwych wniosków, z których oba dotyczą akcji kredytowej. Jeden wniosek dotyczy obniżenia kwoty zapłaconej za obligację w celu zwiększenia powiązanej stopy procentowej dla inwestora, podczas gdy drugi wniosek dotyczy wydania obniżonej kwoty pożyczki w celu skompensowania początkowego potrącenia należnych odsetek. Bardziej szczegółowo te dwa zastosowania metody rabatowej są następujące:
Obligacje . Metoda dyskontowa odnosi się do sprzedaży obligacji z dyskontem w stosunku do jej wartości nominalnej, tak aby inwestor mógł zrealizować większą efektywną stopę procentową. Na przykład obligacja o wartości 1000 USD, którą można wykupić w ciągu jednego roku, ma oprocentowanie kuponowe w wysokości 5%, ale oprocentowanie rynkowe wynosi 7%. W związku z tym inwestor zgodzi się tylko na zakup obligacji z roczną spłatą odsetek w wysokości 50 USD po cenie 714,29 USD (obliczonej jako 50 USD podzielone przez 7%). Zatem 714,29 $ x 7% = 50 $.
Dług . Metoda dyskontowa odnosi się do udzielenia pożyczki pożyczkobiorcy, w przypadku gdy ewentualna kwota odsetek do zapłaty została już odjęta od spłaty. Na przykład pożyczkobiorca może zgodzić się na pożyczenie środków w wysokości 10 000 USD metodą dyskontową z oprocentowaniem 5% na okres jednego roku, co oznacza, że pożyczkodawca płaci pożyczkobiorcy tylko 9500 USD. Pożyczkobiorca jest zobowiązany do spłaty pełnej kwoty 10 000 USD na koniec roku. Takie podejście zapewnia pożyczkodawcy wyższą efektywną stopę procentową, ponieważ odsetki są obliczane na podstawie kwoty wyższej niż kwota, która została zapłacona pożyczkodawcy. W tym przykładzie efektywna stopa procentowa wyniosła 5,3% (obliczone jako odsetki w wysokości 500 USD podzielone przez 9500 USD zapłacone pożyczkobiorcy).
Pierwsza interpretacja tego terminu to bardziej powszechne zastosowanie metody dyskontowej.
