Maksymalizacja bogactwa
Maksymalizacja bogactwa to koncepcja zwiększania wartości przedsiębiorstwa w celu zwiększenia wartości akcji posiadanych przez jego akcjonariuszy. Koncepcja ta wymaga od zespołu zarządzającego firmy ciągłego poszukiwania możliwie najwyższych zwrotów z funduszy zainwestowanych w biznes, przy jednoczesnym ograniczaniu związanego z tym ryzyka straty. Wymaga to szczegółowej analizy przepływów pieniężnych związanych z każdą przyszłą inwestycją, a także stałej uwagi na strategiczny kierunek organizacji.
Najbardziej bezpośrednim dowodem maksymalizacji bogactwa są zmiany cen akcji firmy. Na przykład, jeśli firma wydaje fundusze na rozwój cennej nowej własności intelektualnej, społeczność inwestycyjna prawdopodobnie rozpozna przyszłe dodatnie przepływy pieniężne związane z tą nową własnością, podbijając cenę akcji firmy. Podobne reakcje mogą wystąpić, jeśli firma zgłasza ciągły wzrost przepływów pieniężnych lub zysków.
Koncepcja maksymalizacji bogactwa jest krytykowana, ponieważ skłania firmę do podejmowania działań, które nie zawsze są w najlepszym interesie jej interesariuszy, takich jak dostawcy, pracownicy i społeczności lokalne. Na przykład:
Firma może zminimalizować swoje inwestycje w sprzęt bezpieczeństwa, aby zaoszczędzić pieniądze, narażając w ten sposób pracowników.
Firma może nieustannie nastawiać dostawców przeciwko sobie, dążąc do jak najniższych cen części, co prowadzi do upadku niektórych dostawców.
Firma może zainwestować jedynie minimalne kwoty w kontrolę zanieczyszczeń, powodując szkody dla środowiska w okolicy.
Z powodu tego typu problemów kierownictwo wyższego szczebla może uznać za konieczne wycofanie się z jedynego dążenia do maksymalizacji bogactwa i zamiast tego zwrócenie uwagi również na inne kwestie. Rezultatem będzie prawdopodobnie niewielki spadek zamożności akcjonariuszy.
Biorąc pod uwagę przedstawione tutaj kwestie, maksymalizację bogactwa należy traktować jako tylko jeden z celów, którym musi się zająć firma, a nie jedyny cel.
