Maksymalizacja zysku a maksymalizacja bogactwa

Zasadnicza różnica między maksymalizacją zysków a maksymalizacją bogactwa polega na tym, że zyski koncentrują się na dochodach krótkoterminowych, podczas gdy koncentracja na bogactwie polega na zwiększaniu ogólnej wartości podmiotu gospodarczego w czasie. Te różnice są znaczne, jak zauważono poniżej:

• Czas planowania . W przypadku maksymalizacji zysku natychmiastowy wzrost zysków ma nadrzędne znaczenie, więc kierownictwo może zdecydować, że nie będzie ponosić kosztów uznaniowych, takich jak reklama, badania i utrzymanie. W warunkach maksymalizacji bogactwa kierownictwo zawsze płaci za te uznaniowe wydatki.

• Zarządzanie ryzykiem . W ramach maksymalizacji zysku kierownictwo minimalizuje wydatki, więc jest mniej prawdopodobne, że będzie płacić za zabezpieczenia, które mogłyby obniżyć profil ryzyka organizacji. Firma skoncentrowana na majątku pracowałaby nad ograniczeniem ryzyka, więc ryzyko straty jest ograniczone.

• Strategia cenowa . Kierownictwo, chcąc zmaksymalizować zyski, wycenia produkty jak najwyżej, aby zwiększyć marże. Firma zorientowana na bogactwo może postąpić odwrotnie, decydując się na obniżenie cen w celu długoterminowego budowania udziału w rynku.

• Planowanie wydajności . Firma zorientowana na zysk wyda wystarczająco dużo na swoją zdolność produkcyjną, aby obsłużyć istniejący poziom sprzedaży i być może krótkoterminową prognozę sprzedaży. Firma zorientowana na dobrobyt wyda więcej na zdolności produkcyjne, aby spełnić swoje długoterminowe prognozy sprzedaży.

Z poprzedniej dyskusji powinno wynikać, że maksymalizacja zysków jest ściśle krótkoterminowym podejściem do zarządzania biznesem, które może być szkodliwe w dłuższej perspektywie. Maksymalizacja bogactwa skupia się na perspektywie długoterminowej, wymagającej większej inwestycji i niższych krótkoterminowych zysków, ale z długoterminową korzyścią, która zwiększa wartość firmy.