Stosunek sprzedaży do kapitału obrotowego
Utrzymanie sprzedaży zwykle wymaga zainwestowania określonej kwoty gotówki. Musi istnieć inwestycja w należności i zapasy, od których są kompensowane zobowiązania. W związku z tym stosunek kapitału obrotowego do sprzedaży zazwyczaj pozostaje względnie stały w firmie, nawet przy zmianie poziomu sprzedaży.
Zależność tę można mierzyć stosunkiem sprzedaży do kapitału obrotowego, który należy raportować na linii trendu, aby łatwiej dostrzec skoki lub spadki. Wzrost wskaźnika może być spowodowany decyzją o przyznaniu większej ilości kredytów klientom w celu zachęcenia do większej sprzedaży, podczas gdy spadek może oznaczać sytuację odwrotną. Skok może być również wywołany decyzją o utrzymaniu większej ilości zapasów pod ręką, aby łatwiej realizować zamówienia klientów. Taka linia trendu jest doskonałym mechanizmem sprzężenia zwrotnego pokazującego zarządowi skutki jego decyzji w zakresie kapitału obrotowego.
Wskaźnik sprzedaży do kapitału obrotowego jest obliczany poprzez podzielenie zannualizowanej sprzedaży netto przez średni kapitał obrotowy. Formuła to:
Roczna sprzedaż netto ÷ (należności + zapasy - zobowiązania)
Kierownictwo powinno być świadome problemów, które mogą się pojawić, jeśli spróbuje zmienić wynik tego wskaźnika. Na przykład zawężenie kredytu zmniejsza sprzedaż, kurczenie się zapasów może również zmniejszyć sprzedaż, a wydłużenie terminów płatności dla dostawców może prowadzić do napiętych relacji z nimi.
Przykład wskaźnika sprzedaży do kapitału obrotowego
Analityk kredytowy analizuje stosunek sprzedaży do kapitału obrotowego Milford Sound, który złożył wniosek o kredyt. Milford dostosowywał poziom zapasów w ciągu ostatnich kilku kwartałów, mając na celu podwojenie rotacji zapasów w stosunku do obecnego poziomu. Wynik przedstawiono w poniższej tabeli:
