Oddzielna jednostka

Koncepcja odrębnej jednostki stanowi, że zawsze powinniśmy oddzielnie rejestrować transakcje firmy i jej właścicieli. W przeciwnym razie istnieje znaczne ryzyko, że transakcje obu stron będą się przenikać. Na przykład:

  • Właściciel nie może usunąć funduszy z firmy bez zarejestrowania ich jako pożyczki, rekompensaty lub podziału kapitału. W przeciwnym razie właściciel może coś kupić (na przykład nieruchomość) i zostawić to w księgach firmy, podczas gdy w rzeczywistości właściciel traktuje to jako własność osobistą.
  • Właściciel nie może udostępnić funduszy firmie bez zarejestrowania ich jako pożyczki lub zakupu akcji. W przeciwnym razie w firmie pojawia się nieudokumentowana gotówka.
  • Właściciel jest jedynym inwestorem w budynku i organizuje działalność gospodarczą w tym budynku w zamian za miesięczną płatność czynszu. Firma powinna zgłosić tę płatność jako wydatek, a właściciel powinien zgłosić ją jako dochód podlegający opodatkowaniu.

Koncepcja oddzielnej jednostki jest przydatna do określenia rzeczywistej rentowności i sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Powinien być również zastosowany do pionów operacyjnych firmy, abyśmy mogli osobno określić te same informacje dla każdego działu. Koncepcja jest trudniejsza do zastosowania na poziomie dywizji, ponieważ istnieje pokusa, aby przypisać wydatki korporacyjne do każdej ze spółek zależnych; utrudnia to ustalenie rentowności i sytuacji finansowej na poziomie jednostki operacyjnej.

Po ustaleniu zasad i procedur rachunkowości dla oddzielnej jednostki należy ich konsekwentnie przestrzegać; w przeciwnym razie nadal będzie istniała szara strefa w odniesieniu do transakcji należących do właścicieli lub oddzielnego podmiotu.

Koncepcja odrębnego podmiotu jest również przydatna w przypadku orzeczenia sądowego przeciwko firmie, ponieważ właściciel nie chce mieszać majątku osobistego z majątkiem firmy, a zatem podlega przepadkowi.

Podobne Artykuły